A Poesía está en todas
as cousas. Non só de palabras vive o Poema, tamén das diversas
ópticas que constrúen as miles de realidades, e interpretacións,
diferentes. A contextualización incide na mensaxe. Nada é verdade
nin mentira...Todo é posible en función da revisión das clásicas
hipóteses. Cada tempo ten os seus iconos e as súas simboloxías. As
verdades absolutas deixaron de selo, agás a musicalidade, o sentido
de trascendencia e a mensaxe encriptada dun Poema. Mentras existan as
emocións, a capacidade de sorpresa e a tenrura, existirán os Versos
e será imprescindible a Poesía. Hoxe, un ano máis celebramos o Día
da Linguaxe Poética. Sexa en imaxe ou sexa en verso... ¡Un millón
de anos máis para a Poesía!