PARA AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ
IN MEMORIAN
Cando morre un escritor, as palabras semellan máis tristes nos folios de
tódolos libros e unha especie de desorientación xeneralizada, invade ás
Bibliotecas e os códigos ISBN.
Neste pasado mes de Xullo finou Agustín, un dos grandes da nosa Escrita. E
non só polo inmenso número de libros publicados, se non pola súa calidade
literaria e humana. Multipremiado e
presente en todo os ciclos transformadores da nosa creación literaria, e un dos
imprescindíbeis na consolidación da nosa Lingua ,como referente cultural e
social das letras españolas.
Morreu como pasan as brisas ou os ventos mareiros, co silenzo morno dos que
non pretenden impor presenza ou obriga a ninguén. Unha longa enfermidade
acompañouno nos derradeiros anos da súa vida. Pero seguiu facendo fronte ao seu
compromiso coa creación literaria, coas letras e cos centros de ensino que,
sempre o solicitaban coma autor dos libros máis lidos nos clubs de lectura e nos
programas de actividades dos diversos cursos. Nós lemos recentemente “A Viaxe de Gagarin”, e xa non puido vir a
comentar as claves máis agochadas do seu proceso creativo. Nese intre soubemos
que Agustín estaba enfrontando a súa última batalla.
Que a terra che sexa leve, querido mestre Agustín. Estou certo de que
esteas onde estes, seguirás a elexir as palabras máis axeitadas para facer do
silenzo, espazos coa luz e coa maxia das tramas que nos deron para sempre
emoción, diversión, reflexión e esperanza.
Dende o IES Asorey, grazas pola túa obra, pola xenerosidade da túa
creatividade e que saibas, que permanecerás na nosa memoria de lectores e
admiradores da Escrita, para sempre.
